Een nieuw jaar, vol nieuwe uitdagingen. Als neuroloog van de toekomst volg ik de discussies over de toegenomen werk- en administratiedruk, tekort aan arts-assistenten en complexer wordende neurologische zorg aandachtig. Dit staat haaks op de steeds harder klinkende wens van jonge, maar ook ervaren, neurologen naar een betere balans in het leven.
Een leven waarin we natuurlijk hard willen werken, maar onze identiteit meer behelst dan het zijn van (kinder)neuroloog. Een verschuiving van ‘ik ben neuroloog’ naar ‘ik werk als neuroloog’. Deze transitie is mijns inziens geen stap terug, maar een stap vooruit richting een mooie toekomst met gebalanceerde neurologen.
&ellipsis;
