De verbeterde diagnostische en therapeutische mogelijkheden en de mondigheid van de patiënt, vaak bijgestaan door een partner of kind, maken dat het polikliniekbezoek een steeds groter beslag legt op de tijd van een arts. Over de door de neuroloog te besteden tijd aan een nieuwe of chronische neurologische patiënt en aan een second opinion bestaat echter geen eenduidigheid.
Hoeveel tijd moet worden besteed aan een nieuwe of controlepatiënt en wat is hierbij het verschil tussen perifere en academische ziekenhuizen?
R.A.C. Roos, Leids Universitair Medisch Centrum in Leiden&ellipsis;