Heeft u dat nu ook? Dat u zich bij sommige echtparen op uw spreekuur (de vrouw is de patiënt, de man de ‘toehoorder’) afvraagt hoe het eigenlijk met hun huwelijk gesteld is?
Sommige van die mannen zijn dominant en bemoeizuchtig. Ze nemen direct het woord en ‘helpen’ u bij het afnemen van de anamnese. Anderen zijn juist (te) medelevend en invoelend. Van deze vorm van doodknuffelende bemoeizucht zou iedereen klachten krijgen. Zo zijn er ook spottende echtgenoten, zenuwachtige, domme...
Maar heel soms zit er een zwijgend exemplaar tussen. Zo één waarvan je denkt: ‘wat gaat er in hem om? Wat doet hij eigenlijk hier?’
&ellipsis;