'Van de artsen heb ik veel gehoord over mijn clusterhoofdpijn, maar leren denken over leven met die kwaal heb ik geleerd van de patiëntenvereniging', zei een vriend van me die al van jongs af aan aan clusterhoofdpijn lijdt. Je moet je leven aanpassen. Aan iets dat onzichtbaar is. Je kunt het soms zelf niet geloven, anderen kunnen het moeilijk geloven, maar je hebt echt een handicap.
Jeannette de Kort, lid van het hoofdbestuur van de Nederlandse Vereniging van Migrainepatiënten voor public relations en communicatie, merkt steeds weer dat het grootste probleem is: duidelijk maken aan jezelf en aan anderen dat je een onzichtbare handicap hebt. En die anderen zijn dan: partners en gezin, vrienden en mensen op het werk, maar ook huisartsen en specialisten. Ze kan weer boos worden op artsen die tegen iemand met migraine zeggen: 'neem dan gewoon een aspirientje'. 'Een pilletje is niet