Met het schrijven van het proefschrift Afasie, de eerste Nederlandse studie over de aard van afasie werd Arnoldus van Rhijn (1844-1923) in 1868 'doctor medicinae' cum laude aan de Universiteit van Leiden. Op de vergadering van de sectie Geschiedenis van de NVvN hield P. Eling een lezing over deze arts, wiens opvattingen in de buurt kwamen van die van Parchappe.
Op acht maart 1844 werd in Katwijk aan Zee Arnoldus van Rhijn geboren. Na zijn afstuderen in 1867 in Leiden werkte hij als assistent-arts in het Buiten Gasthuis Ziekenhuis in Amsterdam. Later werkte Arnoldus als huisarts in Leiden.
Van Rhijn presenteerde in de introductie van zijn dissertatie een kort historisch overzicht van werken over afasie van onder andere Plinius, Schenk, Frank en Lordat en beschreef in het kort de anatomie van de frontaalkwabben. In het klinisch deel d efinieerde Van Rhijn eerst de meer algeme