Tot voor kort werden de meeste gevallen van het Guillain-Barré syndroom klinisch over één kam geschoren. Ten onrechte, zo toont dr. L.H. Visser aan in zijn proefschrift 'The Guillain-Barré Syndrome, clinical subgroups, prognosis and treatment'. Visser signaleert een continuüm van verschijningsvormen, waarbij het klinische beeld voor een belangrijk deel door infecties wordt bepaald.
Het Guillain-Barré syndroom (GBS) is een zeldzame aandoening van voorbijgaande aard, die zich kenmerkt door plotseling opkomende verlammingsverschijnselen. De verlamming begint vaak in handen of voeten, breidt zich vervolgens uit in de richting van de romp, en kan uiteindelijk ook de ademhalingsspieren bereiken. Vrijwel alle patiënten overleven het syndroom. Meer dan de helft van hen geneest volledig, maar een klein deel houdt aan het syndroom ernstige restverschijnselen over, zoals blijvende invalidit