Afgelopen september stonden in The Lancet Neurology maar liefst drie review-artikelen van Nederlandse bodem. Het lijkt een toevallige samenloop van omstandigheden, want de onderwerpen zijn totaal verschillend. Vanuit Amsterdam een literatuurstudie over de behandeling van myoclonus, vanuit Utrecht over hemodynamische beroerte en vanuit Maastricht over de toepassing van fMRI in chronische epilepsie. Alle auteurs pleiten voor meer en beter onderzoek.
1. Type myoclonus bepalend voor behandeling
‘Eigenlijk bleek vrijwel niets goed uitgezocht’, verzucht dr. J.M. Dijk. ‘Er waren nauwelijks blind gerandomiseerde en placebogecontroleerde studies uitgevoerd en waar dat wel het geval was, waren alle vormen van myoclonus bij elkaar geveegd. Het is echt essentieel dat onderzoek naar de behandeling van