Alfred Jarry was een bekende avant-gardist in het culturele leven van Parijs aan het einde van de negentiende eeuw. Hij werd beroemd met de creatie van de toneelfiguur Père Ubu, met wiens personage hij zich nogal eens vereenzelvigde. Jarry’s toneelstuk Ubu Roi kende in 1896 zijn eerste opvoering. Het werd in het algemeen negatief onthaald en in kritieken als “anarchistische terreur” beschreven. Jarry zelf was berucht om zijn onaangepast, wispelturig gedrag en zijn drankzucht, maar had duidelijk invloed op de avant-gardistische beweging van begin 20ste eeuw en kende mensen als Apollinaire, Max Jacob en de kunstenaars rond Bateau Lavoir, waaronder Picasso. De laatste jaren van zijn leven vervalt hij tot een deplorabele figuur, “een voortdurend dronken Pierrot”. Jarry overlijdt op 34-jarige leeftijd in 1907 in Parijs, hij is geveld door jarenlang absinth-gebruik, maar sterft aan meningitis tuberculosa. Over
Het lijden van Alfred Jarry
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?