Het probleem is vaak extra lastig omdat de patiënt ervan overtuigd is dat zijn verschijnselen lichamelijk zijn en de neuroloog van het tegendeel, met alle kans op conflicten. Vandaag de dag berust het vaststellen van een neurologische aandoening op aantoonbare afwijkingen bij hulponderzoek, en voor de diagnose van een psychosomatische aandoening juist op het ontbreken ervan.
Omdat we bij onderzoek ‘niets kunnen vinden’ hangt voor de diagnose ‘functionele neurologische aandoening’ veel af van de voorgeschiedenis, de context en de aard van