Johan van Beverwijck (1594-1647) behoorde tot de eersten in Nederland die de destijds nog nieuwe theorie over de circulatie van bloed (De motu cordis, 1628) van William Harvey (1578- 1657) aanhing. Hij correspondeerde hierover met de ontdekker zelf, maar ook met René Descartes (1596-1650), die in die tijd in Nederland verbleef. Aen den Heere Renatus des Cartes, Edel van Geslachte en Geleertheydt, wenscht Joh. Van Beverwijck, Welstandt, zo begon hij in 1643 een brief aan Descartes. De brieven zijn in Van Beverwijcks boek gepubliceerd en beschrijven in welke opzichten Descartes het wel en niet eens was met Harvey.
De eerste editie van Van Beverwijcks Wercken der Genees-konste stamt uit 1642. Het boek geeft ons een aardige indruk van de geneeskundige ideeën uit de zeventiende eeuw. De Wercken kennen drie delen: Schat der Gesontheyt, &ellipsis;