Brown-Séquardsyndroom of Van Deensyndroom?

De ontdekking van de functie van de voor- en achterwortel door Charles Bell (van ‘Bell’s palsy’) en François Magendie (van het mediale foramen in de vierde ventrikel), evenals de interpretatie van de spinale reflexen door Marshall Hall in de eerste helft van de negentiende eeuw gaven een prikkel tot verder anatomisch en fysiologisch onderzoek van het ruggenmerg. Dit leidde onder meer tot de ontdekking van de effecten van halfzijdige ruggenmerglaesies door Charles Edouard Brown-Séquard in de jaren 1840, sindsdien bekend als het Brown-Séquardsyndroom. De essentie ervan is dat de pijn- en temperatuurzin segmentaal kruisen terwijl de gnostische sensibiliteit ipsilateraal opstijgt. Brown-Séquard wees er in verschillende publicaties op dat een deel van zijn resultaten reeds was gevonden door ‘een Nederlandse fysioloog, Van Deen, een van de meeste ingenieuze onderzoekers van deze tijd ... ’.