Tonische halsreflexen en de filmcollectie van Rudolf Magnus

Toen vanaf de jaren negentig in diverse Europese en Amerikaanse steden oude films opdoken die grotendeels vóór de Tweede Wereldoorlog waren opgenomen, deed ik een oproep aan Nederlandse neurologen met de vraag of zij op de hoogte waren van bergplaatsen van dergelijke films, maar ontving geen reactie. Toch was van ten minste een collectie bekend dat zij er ooit geweest moest zijn, getuige de biografie over prof. Gijsbert Rademaker, hoogleraar Fysiologie (1928) en later Neurologie (1945) in Leiden, door diens leerling Leon Hogenhuis, die noteerde: ’The complete film archives seem subsequently to have been mysteriously lost - possibly destroyed in view of the fire hazard which they were thought to represent’ (het materiaal bestond immers uit het brand- en explosiegevaarlijk cellulosenitraat). Ook in het NTVG werd reeds vanaf 1919 regelmatig melding gemaakt van medische films. 

&ellipsis;