Waarom bent u onderzoek gaan doen naar zwabbervoet?
‘Op een helder moment besefte ik me dat zwabbervoet een taakspecifieke dystonie kan zijn. Nadat ik erachter kwam dat Marina de Koning-Tijssen hetzelfde dacht, belde ik haar en besloten we om samen dit onderzoek aan te gaan. Voor dit onderzoek is het belangrijk dat ik een professionele langebaanschaatser ben geweest. In de eerste plaats omdat ik hierdoor net als alle professionele schaatsers het vreemde mysterie van zwabbervoet ken dat een einde maakte aan de schaatscarrière van Gerard Kemkers. Hij was mijn coach. Ten tweede omdat alle topschaatsers een soort “PhD” hebben in het langebaanschaatsen. Ik kan met veel vertrouwen praten over kwesties op het gebied van techniek en biomechanica. Dit hielp me bij het bedenken en uitvoeren van experimenten.’
